Emekli maaşı, 1500 lira ev kirasıyla, evin geçimine yetmiyor. Kızı ise 40 yaşında ve bir yangın sonucu yüzü ve vücudu yanık. Kolunda sakatlık var, çalışamıyor. Evleri 7.5 metrekarelik bir alan. İki çekyat ve birkaç temel eşya dışında fazla eşyaları yok. Gıda durumu da oldukça kısıtlı, bazen aç yatıyorlar.
Bu insanlar aynı zamanda Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın çocukluk arkadaşları. Bir zamanlar futbol oynarlarmış, Erdoğan 9 numara, bu baba ise 7 numara.
Evde fareler dolaşıyor ve bu insanlar için bir rahatsızlık kaynağı oluyor. Baba, “Her yerden giriyorlar. Sürekli kontrol etmekten, ayaklarını battaniyenin altına saklamaktan, yer sopasıyla buzdolabına vurup onları kovalamaktan uyuyamıyorum…” diyor.
Yazar, bu durumu insanların seçim tercihleriyle ilişkilendiriyor. Baba, mahalle arkadaşı olan Cumhurbaşkanı Erdoğan’a oy verdiğini belirtiyor. Ancak, bu seçim tercihinin, yaşadıkları aşırı yoksulluk nedeniyle Erdoğan’a ulaşma ihtimallerinin düşük olduğunu düşünüyor.
Toplumsal bir mesaj taşıyor ve yoksulluğun, insanlık için bir utanç olduğunu vurguluyor. Aynı zamanda, toplumun zenginleşen azınlığı ile bu tür aşırı yoksulluk yaşayan çoğunluğu arasındaki uçurumu eleştiriyor.
