Sivas’ta büyükbaş hayvan sahiplerinin, 30 bin TL maaş teklifine rağmen çoban bulamadığından bahsediliyor. Bunun üzerine köylüler çözüm olarak nöbetleşme sistemine geçiyorlar. Her birinin sırası geldiğinde hayvanları otlatıyorlar. Bir çoban olan Hüseyin Kovlak, “Sığır güdüyoruz, çoban bulunmuyor. Sırası gelen yaylıma çıkıyor. 2 ineği olan 1 gün, 4 ineği olan 2 gün yayıyor. Toplam 200 tane ineğimiz var. Çoban bulamadığımız için köylüler olarak sıraya dizdik. İnek başı bin lira verdik yine bulamadık. 200 inek aylık 30 bin TL yapar, yine bulamadık” diyor.
Köyde daha önce muhtarlık yapmış olan Bilal Çekiç ise geçmişte çobanlarının kendisine yalvardığını, fakat şimdi kimse bu işi yapmak istemediğini belirtiyor. Ayrıca, geçmişte bu işi yapanlara çok daha düşük ücretler verildiğini ifade ediyor.
Bu durumda, yüksek maaş teklifine rağmen çoban bulunamaması, mesleğin popülerliğinin azalması veya çobanlık mesleğinin zorlukları gibi faktörlere işaret edebilir.
Çobanlık mesleğinin popülerliğinin azalmasıyla birlikte, büyükbaş hayvan sahipleri Sivas’ta zorluk yaşamaya başlamış durumda. 30 bin TL gibi yüksek bir maaş teklifine rağmen, uygun bir çoban bulmak imkansız hale gelmiş. Bu nedenle, köylüler kendi aralarında bir çözüm yolu bulmuşlar. Her biri sırayla çobanlık görevini üstleniyor ve hayvanları meralarda otlatıyorlar.
Hüseyin Kovlak, “Sığır güdüyoruz, çoban bulunmuyor. Sırası gelen yaylıma çıkıyor. 2 ineği olan 1 gün, 4 ineği olan 2 gün yayıyor. Toplam 200 tane ineğimiz var. Çoban bulamadığımız için köylüler olarak sıraya dizdik. İnek başı bin lira verdik yine bulamadık. 200 inek aylık 30 bin TL yapar, yine bulamadık” şeklinde konuşuyor.
Bilal Çekiç, köyde daha önce muhtarlık yapmış ve çobanların kendisine yalvardığını hatırlıyor. Ancak şimdi durumun tam tersi olduğunu belirtiyor. Eskiden çobanlık veya bekçilik için kendisine yalvarıldığını, fakat artık kimse bu işi yapmak istemediğini söylüyor. Ayrıca, geçmişte bu işi yapanlara çok daha düşük ücretler verildiğini ifade ediyor.
Bu durum, çobanlık mesleğinin zorlukları ve toplumda mesleğin algısının değişmesiyle ilgili olabilir. Mesleğin cazibesini kaybetmesi, gençlerin kırsal bölgelerden şehirlere göç etmesiyle de ilişkilendirilebilir.
Yüksek maaş teklifine rağmen uygun bir çoban bulunamıyor ve köylüler kendi aralarında nöbetleşme sistemine geçerek hayvanlarını otlatıyorlar. Bu durum, kırsal bölgelerde tarım ve hayvancılıkla uğraşanların karşılaştığı önemli bir soruna işaret ediyor.
